www.wotnoob.fora.pl

EromaN

Przedstawiam wam mój własny artykuł o tymże czołgu. Kiedyś, kiedyś go tam napisałem, poprawek nie nanosiłem, bo według mnie, żadnych nie wymaga. Brakuje jedynie kilku informacji, takich jak "pierwsze przyłożenie się" do stworzenia Twardego i może za mało szczegółowych opisów.
I jeszcze napisałem artykuł o porównaniu M16 z AK. Jakby ktoś był nim zainteresowany, mogę link podać, ale później, bo forum mówi: "3 posty i 24h od zarejestrowania." Mam także w posiadaniu tabelę porównawczą Pt-91 z Pt-91Ex, także ją później dodam.

PT-91 Twardy

Założenia
Pod koniec lat osiemdziesiątych w Polsce, zaczęto inwestować w plany modernizacji czołgu T-72M1. Zdaniem MON-u T-72M1 był już przestarzały, z tego powodu zaczęto rozważać decyzje o zakupie nowszych wersji T-72, lub rozpocząć jego modernizacje. T-72M1 cechował się niską ruchliwością, słabym opancerzeniem, niską celnością, brakiem nocnych, pasywnych przyrządów obserwacyjno-celowniczych.
Założenia konstrukcyjne zmodernizowanego T-72M1:
-mocniejszy silnik (850KM),
-pancerz reaktywny ERAWA,
-system kierowania ogniem DRAWA,
-nowe nocne przyrządy obserwacyjne.
Zmianę pancerza i armaty uznano za zbyt kosztowną.
Pracę podjęto wspólnie w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach (OBRUM Gliwice) i Bumarze-Łabędy.
W wyniku modernizacji wzrosła masa czołgu, lecz dzięki zastosowaniu nowego silnika, moc jednostkowa nie spadła. PT-91 wszystkie testy przeszedł pomyślnie, wykazywał się większą ruchliwością i celnością w stosunku do T-72M1.
Pierwsze seryjnie produkowane PT-91 zostały oddane do użytku w 1995 roku, dla 11 Dywizji Kawalerii Pancernej. Produkcję zakończono w 2002 roku po oddaniu do użytku 233 czołgów.

Konstrukcja
PT-91 jest czołgiem przełomu II i III generacji. Czołg zbudowany jest w klasycznym układzie konstrukcyjnym. Składa się z trzech przedziałów: kierowania, bojowego i napędowego. Załogę stanowi trzech żołnierzy (kierowca-mechanik, działonowy, dowódca). Kierowca zajmuje miejsce w przedniej części kadłuba, działonowy w lewej części wieży, a dowódca w prawej.
Kadłub jest wykonany ze spawanych blach pancernych. Przód kadłuba, jako najbardziej narażony na ostrzał, składa się z kilku warstw blach z różnych grubości i gatunków stali pancernej oraz płyt z laminatu szklanego. Wieża jest kształtowym odlewem, przyspawaną tłoczoną pokrywą. W wieży znajdują się rdzenie piaskowe, które zwiększają odporność na pociski przeciwpancerne i kumulacyjne.

Przedział kierowania i stanowisko kierowcy.
Z prawej strony przedziału kierowania znajduje się przedni zbiornik paliwa i zasobnik na amunicję, a z lewej strony zbiornik paliwa, tablica przyrządów kierowcy oraz akumulatory z aparaturą elektryczną. Kierowca dysponuje peryskopami i noktowizorem pasywnym PNK-72. Do kierowania czołgiem używa drążków sterowniczych. PT-91 ma siedem biegów do przodu i jeden wsteczny.

Stanowisko działonowego
Działonowy zajmuje miejsce w lewej części wieży. Dysponuje celownikiem dalmierzem laserowym TPD-K1M, termowizyjnym celownikiem nocnym pracującym w zakresie fal 8 ÷ 12 mm i pulpitem sterowania automatem załadowania. Do obserwacji terenu używa peryskopów. Do obrotu wieży służy ręczny mechanizm.

Stanowisko dowódcy
Dowódca zajmuje miejsce w prawej części wieży, jego stanowisko jest umieszczone najwyżej. Do obserwacji terenu używa dzienno-nocnego pasywnego przyrządu obserwacyjnego POD-72 oraz dwóch peryskopów.

Uzbrojenie
Uzbrojenie PT-91 stanowi gładkolufowa armata 2A46 Rapira-3 kal. 125 mm, sprzężony z nią czołgowy karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm i przeciwlotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW kal. 12,7 mm.
Armata kalibru 125 mm jest stabilizowana w dwóch płaszczyznach celowania. Do kierowania ogniem służy system DRAWA. Komora nabojowa armaty jest ładowana automatycznie przez automat załadowania (odziedziczony po T-72M1), który znajduje się w środkowej części kadłuba i tylnej części wieży. Układ ten składa się z transportera obrotowego, w którym znajdują się 22 kasety z nabojami (oddzielnie ładunek i pocisk), mechanizm podniesienia kaset, dosyłacz, mechanizm wyrzucania denka, urządzenia pamięciowego, skrzynki rozdzielczej, rygla armaty, pulpitu sterowania i kierowania ładowaniem oraz wskaźnika liczby nabojów w transporterze.
PT-91 używa amunicji rozdzielnej. Najpierw od komory zamkowej jest wprowadzany pocisk, a następnie ładunek miotający. Ładunek miotający spala się w 90%. Po wystrzale, przez otwór w tylnej części wieży wyrzucane jest denko.
Ładowanie odbywa się poprzez sprowadzenie armaty do odpowiedniego kontu, wyszukanie odpowiedniego pocisku, po czym mechanizm podniesienia kaset podnosi kasetę z pociskiem na linię dosłania, a dosyłacz dosyła pocisk do komory nabojowej. Następnie kaseta opuszcza się na linię dosłania ładunku miotającego i dosyłacz dosyła ładunek miotający do komory nabojowej. Jednak przed cyklem załadowania, mechanizm wyrzucania łusek otwiera okno w stropie wieży, przez które denko ładunku wyrzucane jest na zewnątrz.

Napęd
Napęd czołgu stanowi 12-cylindrowy, czterosuwowy, wysokoprężny, chłodzony cieczą silnik S-12U o mocy 850KM. Moc z silnika na koła napędowe jest przenoszona przy pomocy sterowanego mechanicznie i hydraulicznie mechanicznego układu przeniesienia mocy z dwoma siedmiobiegowymi planetarnymi skrzyniami biegów.

Zawieszenie
Pt-91 posiada niezależne zawieszenie na wałkach skrętnych. Każde z 12 kół jezdnych jest połączone za pomocą wahacza z wałkiem skrętnym. Z przodu znajdują się koła napinające, a z tyłu napędowe.
Pozostałe wyposażenie
W skład wyposażenia czołgu wchodzi również:
-metalowe osłony boczne,
-układ ochrony przed bronią atomową i chemiczną,
-układ ostrzegania i przeciwdziałania opromieniowaniu laserowemu,
-wyrzutniki granatów,
-szybko działający układ przeciwpożarowy,
-środki łączności zewnętrznej (cyfrowa radiostacja odbiorczo-nadawcza) i wewnętrznej (telefon załogi),
-układ zadymiania termicznego,
-zestaw służący do przygotowania czołgu do brodzenia.
Do samo-okopywania się PT-91 służy lemiesz, zamocowany pod przednią częścią korpusu.
Przednia część korpusu wyposażona jest we wsporniki umożliwiające zamontowania na czołgu trału przeciwminowego. Do czołgu może być montowana lufa wkładkowa kalibru 23 mm. PT-91 może też być wyposażony w gąsienice z nakładkami gumowymi.

Użytkownicy
Główny użytkownikiem i jedynym producentem PT-91 jest Polska, posiada 233 sztuki PT-91.
Innym użytkownikiem jest Malezja, która w 2003 roku zdecydowała o zakupie 48 czołgów w wersji specjalnie przygotowanej dla potrzeb nabywcy.
PT-91M "Pendekar" jest czołgiem przygotowanym dla potrzeb Malezji. Od standardowej wersji PT-91 wyróżnia go:
-nowe SKO firmy SAGEM,
-słowacka armata 2A46MS,
-nowy system stabilizacji,
-zmieniona konfiguracja pancerza przedniego kadłuba i wieży,
-zmieniona konfiguracja pancerza reaktywnego,
-system samo-osłony Obra-3,
-karabin przeciwlotniczy M2HB,
-nowy powerpack składający się z silnika S-1000R i przekładni Renk ESM-350M,
-wolant sterowniczy zamiast drążków.

Wersje
PT-91 - SKO Drawa-T, system samo-osłony Obra-1
T-72M1Z - modernizacja czołgu T-72M1, poprzez dodanie pancerza reaktywnego ERAWA
PT-91A - pierwsza propozycja Twardego na eksport: nowszy SKO SAGEM Savan-15P, silnik S-1000 o mocy 1000 KM
PT-91Z - wersja eksportowa: SKO firmy SAGEM, silnik S-1000R, pancerz reaktywny ERAWA i ERAWA-2 o modułowej konstrukcji
PT-91M "Pendekar"- (patrz tekst)
PT-91P - demonstrator wersji eksportowej dla Peru. Wyposażony w system kierowania ogniem Drawa-TG, system zarządzania łącznością Fonet-IP, system wykrywania skażeń chemicznych i promieniotwórczych Cherdes II oraz cyfrowy system zarządzania polem walki KTSA firmy Teldat.
PT-91 Ex - wersja eksportowa, stworzona dzięki doświadczeniom nabytym przy produkcji PT-91M, najnowocześniejsza wersja czołgu PT-91.

Pojazdy pochodne
PZA Loara - samobieżny zestaw przeciwlotniczy
MID - maszyna inżynieryjno-drogowa
PMC-90 - most czołgowy
WZT-3 - wóz zabezpieczenia technicznego
WZT-4 - wóz zabezpieczenia technicznego.

Tabela porównawcza:
Wkrótce...